සැමට පිරිසිදු, ලබා ගැනීමට හැකියාව ඇති ජලය අප ජීවත් වීමට ප්රිය කරන ලෝකයේ අත්යවශ්ය අංගයක් වන අතර එය සාක්ෂාත් කර ගැනීම සඳහා ප්රමාණවත් මිරිදිය පෘථිවියේ ඇත. කෙසේ වෙතත්, අයහපත් ආර්ථිකය හෝ දුබල යටිතල පහසුකම් හේතුවෙන්, ජල සැපයුම, සනීපාරක්ෂාව සහ ස්වස්ථතාව ප්රමාණවත් නොවීම නිසා ඒ ආශ්රිත රෝගවලින් සෑම වසරකම ළමුන් ඇතුළු මිලියන ගණනක් මිය යති.
ජල හිඟය, ජලයේ ගුණාත්මකභාවය දුර්වල වීම සහ සනීපාරක්ෂාව ප්රමාණවත් නොවීම ලොව පුරා දුගී පවුල් වල ආහාර සුරක්ෂිතතාව, ජීවනෝපාය තෝරාගැනීම සහ අධ්යාපන අවස්ථාවන් සඳහා අහිතකර ලෙස බලපායි. වර්තමානයේදී, බිලියන 2 කට වැඩි ජනතාවක් මිරිදිය සම්පත් ලබා ගැනීමේ හැකියාව අඩු වීම නිසා අවදානමක් සහිතව ජීවත් වන අතර 2050 වන විට අවම වශයෙන් පුද්ගලයන් හතර දෙනෙකුගෙන් එක් අයෙකු හෝ බොහෝ කල් පවතින හෝ නැවත නැවතත් ඇතිවන මිරිදිය හිඟයෙන් පීඩාවට පත් රටක ජීවත් වීමට ඉඩ තිබේ. විශේෂයෙන්ම, නියඟය ලෝකයේ සමහර දරිද්රතම රටවල කුසගින්න සහ මන්දපෝෂණය නරක අතට හරවමින් පීඩාවට පත් කරයි. වාසනාවකට මෙන්, පානීය ප්රභවයන් සහ සනීපාරක්ෂාව සම්බන්ධයෙන් පසුගිය දශකය තුළ විශාල ප්රගතියක් ලබා ඇති අතර, ලෝක ජනගහනයෙන් 90% කට වඩා වැඩි පිරිසකට දැන් වැඩි දියුණු කළ පානීය ජල ප්රභවයන් ලබා ගැනීමේ හැකියාව ඇත.
සනීපාරක්ෂාව සහ පානීය ජලය ලබා ගැනීමේ හැකියාව වැඩි දියුණු කිරීම සඳහා උප සහරා අප්රිකාව, මධ්යම ආසියාව, දකුණු ආසියාව, නැගෙනහිර ආසියාව සහ ගිනිකොනදිග ආසියාව තුළ සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටවල් කිහිපයක ප්රාදේශීය මට්ටමින් මිරිදිය පරිසර පද්ධති කළමනාකරණය සහ සනීපාරක්ෂක පහසුකම් කළමනාකරණය කිරීම සඳහා ආයෝජන වැඩි කළ යුතුය.